Sir 18

1 Qui vivet in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur, et manet invictus rex in aeternum. 2 Quis sufficit enarrare opera illius? 3 Quis enim investigabit magnalia eius? 4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enunciabit? aut quis adiiciet enarrare misericordiam eius? 5 Non est minuere, neque adiicere, nec est invenire magnalia Dei. 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet: et cum quieverit, operabitur. 7 Quid est homo, et quae est gratia illius? et quid bonum, aut quid nequam illius? 8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni: quasi gutta aquae maris deputati sunt: et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. 10 Vidit praesumptionem cordis eorum quoniam mala est, et cognovit subversionem illorum quoniam nequam est. 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam aequitatis. 12 Miseratio hominis circa proximum suum: misericordia autem Dei super omnem carnem. 13 Qui misericordiam habet, docet, et erudit quasi pastor gregem suum. 14 Miseretur excipiens doctrinam miserationis, et qui festinat in iudiciis eius. 15 Fili in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. 16 Nonne ardorem refrigerabit ros? sic et verbum melius quam datum. 17 Nonne ecce verbum super datum bonum? sed utraque cum homine iustificato. 18 Stultus acriter improperabit: et datus indisciplinati tabescere facit oculos. 19 Ante iudicium para iustitiam tibi, et antequam loquaris disce. 20 Ante languorem adhibe medicinam, et ante iudicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem iustificari: quoniam merces Dei manet in aeternum. 23 Ante orationem praepara animam tuam: et noli esse quasi homo qui tentat Deum. 24 Memento irae in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione facies. 25 Memento paupertatis in tempore abundantiae, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. 27 Homo sapiens in omnibus metuit, et in diebus delictorum attendet ab inertia. 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt: et intellexerunt veritatem et iustitiam, et imploraverunt proverbia et iudicia. 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. 31 Si praestes animae tuae concupiscentias eius, faciat te in gaudium inimicis tuis. 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis: assidua enim est commissio illorum. 33 Ne fueris mediocris in contentione ex foenore, et est tibi nihil in sacculo: eris enim invidus vitae tuae.